Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

1/4/09

Πέντι πιδιά Πουλυγυρνά (Πολύγυρος)

Πέντι πιδιά Πουλυγυρνά1

Πεντί πιδιά Πουλυγυρνά
αλέ κι τέσσιρα Νικητιανά,
κι τρία Καλυβιώτικα,

στουν Ίσβουρου2 ανέβηναν,

ανέβηναν, κατέβηναν,
να δγιουν τις Ισβουριώτισσις,
του ποια είν’ η άσπρη κι η καλή,
του ποια είν’ η ουμουρφότιρη3.

Καμιά κι δεν τους άρισι,
μόν’ η Παπαγιουργάκινα4,
απού φουρεί τουν αλατζιά
που ‘χει τα ξάρια5 τα πουλλά,
που ‘χει τα ξαρουμέταξα.

- Μαρή Παπαγιουργάκινα6
μαρή ψηλά που ντύνισι
κι χάμηλα που ζώνισι
για χώρησι τουν, τουν παπά
κι πάρ’ ιμένα τουν αγά.

- Πώς να χουρίσου τουν παπά
να πάρου ισένα τουν αγά;
Που ‘νι παπάς κι ντρέπουμι
τούρκισσα ιγώ δε γένουμι
κι στου τζιαμί δεν προσκυνώ
τουν τούρκου δεν τουν αγαπώ.
1. Ιστορικός, γυναικείος, αργός, μεγαλόπρεπος χορός. Το τραγούδι έχει ηχογραφηθεί και παρουσιάζεται στο cd του Πολιτιστικού Συλλόγου Πολυγύρου, "Παραδοσιακά τραγούδια του Πολυγύρου".
2. Βουνό στην βόρεια Χαλκιδική.
3. Συναντάται και ως "του ποια είν’ η ροδοκόκκινη".
4. Οι Παπαγιωργάκηδες ήταν ιστορική οικογένεια του Πολυγύρου. Ο Κύρκος και ο αδερφός του Μαυρουδής ήταν από τους πρωτεργάτες της επανάστασης στον Πολύγυρο τον Μάιο του 1821.
5. Τα στολίδια.
6. Οι τελευταίες δύο στροφές δεν τραγουδιούνται τελευταία στον Πολύγυρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου