Η Παγώνα η αρχόντισσα (Πολύγυρος)

Η Παγώνα η αρχόντισσα¹

Ν’ οντά ‘ μαρή, ν’ οντά ‘ρτι του Σαββάτου,
του Μέγα Σάββατου,
κι οι λαμπρές οι μέρις
κι η λόγους η καλός.

Κι ήρταν μαρή, κι ήρταν οι Γιαρβανίτις
στουν Πουλύγυρου,
κι ήφιραν δυο κουρίτσια
ν’ απού του Μουριά.

Το ‘να μαρή, το ‘να του λέν’ Μιτάξου
κι τ’ άλλου Λυγιρή,
τα βγάζουν στου παζάρι
κι τα πουλούσανι.

Κι βγαίν’ μαρή, κι βγαίνει η Παγώνα
η αρχόντισσα,
ξαγόρασε του ένα
του καλύτιρου.

Χρόνου μαρή, κιρό του είχι
του νυφουστόλιασι,
του φκιάνει τα στουλίδια
κι απί του πάντριψι.

Του δίν’ μαρή, του δίνει του Γιαννάκη
τουν αταίριαστου,
χρόνουν κιρό τουν είχι
κι δεν αρρώστησι.

Μα τώ, μαρή μα τώρα του χειμώνα
βαρειά θερμάθηκι.
- Βαρειά ‘μι θα πιθάνου
κι σας αφήνου γεια.

Σύρι μαρή, σύρι να πεις τουν Κώστα
κι του Μαυρουδή,
να πεις κι την Παγώνα
να ‘ρθει για να μι δγιεί.

Να ‘ρθει μαρή, να ‘ρθει να μι στουλίσει
ν’ ακόμα μια βουλά
κι αλλού να μη μι πάτι
μόνι στην Παναγιά².

Που ‘νι μαρή, που ‘νι του σταυρουδρόμι
πιρνάει η ξινιτιά
μη λάχει κι πιράσει
κανές απ’ του Μουριά.
Να στεί, μαρή, να στείλου στη μανούλα μ’

χιριτήματα.

1. Το παραπάνω τραγούδι τραγουδιόταν και χορευόταν την δεύτερη ημέρα του Πάσχα.

2. Πρόκειται για το εξωκλήσι της Παναγίας, στον Πολύγυρο.