Εφημερίδα: Φάρος της Μακεδονίας
Τεύχος: 1135
Ημερομηνία: 15 Απριλίου 1887 Εν ανθηροτάτη ηλικία, εξ οξείας προσβληθείσα νόσον, απεβίωσε εν Ρεσιτνικίοις, η σύζυγος του κ. Γεωργίου Στεργιανού εκ Βραστών. Πάσα προσπάθεια της τε επιστήμης και των οικείων εις μάτην απέβη. Ο φθονερός δαίμων, φθονήσας την ευτυχίαν της, την αφήρπασε προώρως, την εξηφάνισε ακαίρως, όπως βυθισθή εις αιώνιον πένθος ο νεαρός σύζυγός της και όπως ρεύσωσι πικρότατα και καυστικότατα δάκρυα εκ των οφθαλμών του δυστυχούς πατρός και αδελφού της.
Η θλίψις των έσεται εσαεί νέα, διαρκής, αμετρίαστος και ανεξάληπτος. Είθε ο πανδαμάτωρ χρόνος, όστις δαμάζη, επουλεί και θεραπεύει και τας βαρυτάτας της ψυχής συμφοράς, να επέλθη παρήγορος και αρρωγός. Ο δε φαεινός και λαμπρότατος της αθανασίας ήλιος, όστις λάμπει και φωτοβολεί εις τα σκοτεινά δώματα του τάφου, ας εμπνεύση τοις τεθλιμμένοις, την απόκρυφον, την μυστηριώδη και παρήγορον ελπίδα, ότι εκλήθη να μειδιάση εις άλλην ευτυχεστέραν ζωήν, έμπροσθεν των αγγέλων, και να οσφραίνηται τας ηδείς και αρωματώδεις πνοάς αειθαλών κήπων χριστιανικού παραδείσου. Σχόλια: Ο συντάκτης αυτής της λυπητερής νεκρολογίας είναι άγνωστος. Αναφέρεται στον θάνατο της συζύγου του Γεωργίου Στεργιανού (μάλλον πρόκειται για το πατρώνυμο "Στεργιανός", και όχι για επίθετο, όπως συνιθιζόταν εκείνη την εποχή) εκ Βραστών. Αυτό που δεν διευκρινίζεται είναι εάν η ίδια ή ο σύζυγός της καταγόταν από τα Βραστά, γεγονός που κάνει πολύ δύσκολη την ταύτισή αυτης και του συζύγου της με συγκεκριμένα άτομα. Πάντως, αυτή και ο σύζυγός της πρέπει να είχαν γεννηθεί μεταξύ 1860-1865, μια και αναφέρεται ότι ήταν νέοι το 1887, έτος του συγκεκριμένου δημοσιεύματος. Επίσης αναφέρεται ότι ζούσε και ο πατέρας της, όπως επίσης ότι είχε κι έναν αδερφό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου