Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

17/12/09

Γράμμα του ηγούμενου της Ι.Μ. Σιμωνόπετρας προς τον καλόγηρο τσέλιγκα Νικόδημο (1855)

Εισαγωγή
Το συγκεκριμένο γράμμα προέρχεται από ένα σύνολο επιστολών που διασώζονται στην Ι.Μ. Σιμωνόπετρας. Αυτές οι επιστολές αναφέρονται στην δραστηριότητα των κοπαδιών και των ποιμένων της μονής στην περιοχή μας (τόσο στα Ρεσιτνίκια-Άγιο Πρόδρομο, όσο και στα γύρω χωριά). Τα γράμματα αυτά εστάλησαν είτε από τον ηγούμενο της μονής, είτε από τους καλογήρους ποιμένες, ενημερώνοντας τις δύο αυτές πλευρές για συμφωνίες αγοράς και βοσκής των κοπαδιών, για τυχόν προβλήματα που προέκυπταν στην πορεία κ.ά. δίνοντας ταυτόχρονα πολύτιμες πληροφορίες για την περιοχή εκείνη την περίοδο. Τα έγγραφα αυτά παρατίθενται χρονολογικά.
Το πρώτο έγγραφο συντάχθηκε στις 24/05/1855 από τον ηγούμενο της μονής κ.κ. Σεραφείμ και απεστάλη στον τσέλιγκα καλόγηρο Νικόδημο Σιμωπετρίτη που εκείνη την εποχή βρισκόταν με τα κοπάδια της μονής στην περιοχή μεταξύ Δουμπιών και Αγίου Προδρόμου, όπως διαπιστώνουμε και από τα υπόλοιπα έγγραφα. Ο ηγούμενος Σεραφείμ ενημερώνει τον γερο-Νικόδημο ότι του στέλνει μαζί με τον καλόγηρο τσέλιγκα γερο-Βησσαρίων (θα μιλήσουμε γι' αυτόν και σε άλλα έγγραφα) τα κοπάδια της μονής, συμβουλεύοντάς τον να πουλήσει στην περιοχή μας μέρος του κοπαδιού.
Κοπάδι με γίδια στην περιοχή Τ' Σαραντ'νού
Εξώφυλλο
Τω Οσιωτάτω εν μοναχοίς γερο Νικοδήμω Σιμωπετρίτη ημετέρω τζέλιγκα και εν Χριστώ τέκνω.

ευχετικώς
εις Τουμπγιά1
Εσώφυλλο
Την ημετέρα Οσιότητα πατρικώς εκ ψυχής επευχόμεθα
1. Επερωτώντας δια της καλής σας υγιείας τα αίσια, σας δηλοποιούμεν ότι ήδη στέλλομεν τα κοπάδια και τα τραγιά όλα έξω. Από τα τραγιά ημείς εδώ επωλήσαμεν έως εκατόν πενήντα, καθώς θέλει και ο επιδότης ημέτερος γεροΒησσαρίων σε ειπεί δια τας τιμάς των, και η οσιότης σου αν ευρής αυτού την τιμήν των να πωλήσης όσα ξεδιαλέξετε ως άχρηστα, είτε αγελάδια, είτε από τα αιγίδια, διότι απεδώ να σου στείλωμεν χρήματα είναι πολύ επικίνδυνον από τους κλέπτας μόνον να κοιτάξης να οικονομηθείς από αυτού από τα πράγματά μας.
Τας δύο χιλιάδας γρόσια όπου είχες λάβει από τον Χρήστου Αθανάση2 του τα εμβάσαμεν αμέσως τότε όπου μας εγράψατε από την Συκιάν3. Βούτυρον εάν δυνηθής να μας οικονομήσης ολίγον από τα πράγματά μας καθώς ομιλήσαμεν και προλαβόντες, καλώς, ει δε και δεν δυνηθής να φροντίσης να μας αγοράσης έως πενήντα οκάδες. Να μας ειδοποιήσης και δια τα πράγματα πως είναι, ομοίως και τα αγελάδια αν ήλθων έξω. Ημείς απεδώ εστείλαμεν εις τον γεροΝήφων δύο φορτία αλεύρι δια κουμπάνιαν του. Ήδη έρχεται και ο γεροΒησσαρίων με τα πράγματα, με τον οποίον ημπορείτε να συμβουλευθήτε τι από τα αδελφικώς πόσα και ποιά από τα αγελάδια και από τα αιγίδια είναι καλλήτερον ή συμφερότερον δια το μοναστήρι να πωληθούν. Ο γεροΒησσαρίων ολίγας ημέρας θα κάμει όσον να ξαποστάσουν τα μουλάρια και θα επιστρέψει πάλιν. Τα περί ημών θέλετε πληροφορηθή από τον ίδιον γεροΒησσαρίων.
Και τον γεροΝαθαναήλ πατρικώς εκ ψυχής επευχόμεθα και να κοιτάζητε του μοναστηριού την δουλειάν, καθώς σας εμπιστεύτηκαν όλα τα πράγματα εις τα χέρια σας. Η δε ευχή του αγίου πατρός ημών Σίμωνος του μυροβλήτου και όλων των πατέρων να είναι βοήθειά σας.
Τη 24 μαϊου 1855
Εις τον τζόμπανον Αθανάση εδόσαμεν 100 ήτοι εκατόν γρόσια και να τα πιάσης εις τον λογαριασμόν του.
Ο Καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου της Σιμώπετρας Σεραφείμ Ιερομόναχος και οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί.
Σχόλια
1. Το χωριό Δουμπιά. Όπως είπαμε οι τσέλιγκες αυτοί έβοσκαν τα γίδια τους (όπως συνάγεται και από έγγραφα που θα ακολουθήσουν) στην περιοχή μεταξύ Αγίου Προδρόμου και Δουμπιών.
2. Πρόκειται μάλλον για τσομπάνη του κοπαδιού. Στα οικονομικά κατάστιχα του γεροΒησσαρίωνος εκείνου του έτους (1855), αναφέρεται και το όνομα του τζομπάνη Θανάση λειβαδηώτη (από το Λιβάδι Θεσ/νίκης).
3. Πρόκειται για μετόχι της μονής στην Συκιά Χαλκιδικής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου